מרים אילתי, 70, נרצחה ע"י בנה חן אילתי בן ה-50 על רקע סכסוך כספי בינהם. חן אילתי, שהיה מרצה לאדריכלות בכמה מכללות בצפון, גר בדירה מעל אמו, ששכר ממנה יחד עם אשתו, פלישיה, ושלושת ילדיהם. כשלושה ימים לפני הרצח גנב ממרים את כרטיס האשראי והעביר לאשתו, האם הבחינה בכך, התעמתה איתו ואף דרשה שיעזוב את הבית. לאחר מכן חן הגיע לביתה לבקש שתוריד לו את השכר דירה. ככל הנראה מרים סירבה וחן חנק אותה למוות. אשתו של חן שמעה את הרעש וירדה אל הדירה, שם עזרה לו לסחוב את הגופה למיטה וליצור אשלייה של מוות טבעי.
את הגופה של מרים אילתי גילתה בתה רוני, המתגוררת במרחק 5 דקות ממנה. רוני מספרת שמרים נעזרה בה הרבה בגלל בעיית עיניים ושהייתה אישה חמה ואוהבת, סבתא טובה ואמא טובה. מרים לא ענתה לטלפון, לכן ניגשה לבית ומצאה את אמה מתה על המיטה בסיטואציה שלכאורה נראית כמו מוות טבעי. רוני ובן זוגה חשדו שהמוות אינו טבעי בשל סמיכות החיכוכים סביב כרטיס האשראי הגנוב והדרישה לפנות את הדרישה השכורה. בחדר הניתוח התגלה שמרים נרצחה והמשטרה החלה בחקירה ארוכה. פלישיה נעצרה שבועיים לאחר הרצח, ורק לאחר חודש נעצר חן. בהמשך התגלה שגם בבמהלך השבעה המשיך חן למשוך כסף מהחשבון של מרים.
במהלך החקירה ניסה חן להפליל את אשתו, והמשטרה תיארה אותו כאדם מניפולטיבי שלא הפסיק לשקר. הוא טען שאשתו פלישיה גנבה את הכרטיס אשראי ושהמחלוקת על השכר דירה הייתה בינהן ואף האשים אותה ברצח, המשטרה תיארה שלבסוף נגמרו לו השקרים והוא הגיע למבוי סתום והפסיק לענות לשאלות ומנגד פלישיה שיחזרה את המקרה והעידה על הרצח שבעלה ביצע. הוא הואשם ברצח ואשתו הואשמה בשיבוש חקירה והונאה בכרטיס האשראי.
יהי זכרך ברוך מרים, יהי זכרך משמעותי.
***
مريم ايلاتي البالغه من العمر 70 قتلت على يد ابنها حين ايلاتي البالغ من العمر 50 سنهط على خلفية خلاف مادي بينهم, حين ايلاتي هو محاضر في موضوع الهندسة في عدد من الكليات في الشمال و كان يسكن في بيت استأجره من امها, مع فليشيا زوجته وأولاده الثلاثة, قبل حدوث القتل بثلاثة أيام, قام حين بسرقة بطاقة الائتمان الخاصة بأمه, وقام باعطائها لزوجته, بعد مرور بضعة ايام, اكتشفت الأم ذلك , قامت بمواجهته و طلبت منه إخلاء بيتها. بعد ذلك أتى حين الى البيت ليطالب امه بتخفيض أجرة البيت, على ما يبدو ان مريم رفضت, فقام حين بخنقها حتى الموت. زوجته سمعت الاصوات , نزلت الى البيت, ساعدته بجر الجثة الى السرير حتى يتبين أن مريم ماتت موت طبيعي . ابنتها روني قامت باكتشاف الجثة, روني كانت تعيش بالقرب من امها, روني كانت تساعد امها بسبب مرض أصاب عيني مريم , روني تحدث أن مريم كانت أم حنونه وجده رائعة. مريم لم ترد على اتصال روني, توجهت روني الى البيت ووجدت امها ميتة بوضعية موت طبيعي, روني و وزجها شكوا ان موتها لم يكن طبيعي, لان حادثة موتها كانت قريبة لمواجهات وصدامات مع حين و فليشيا و مشكلة بطاقة الائتمان التي سحبوا منها 10 آلاف شاقل وطلبها منهم اخلاء البيت, بعد كشفها لحادثة السرقة. بالفعل صدقت شكوك روني وزوجها, في غرفة العمليات تبين أن مريم قتلت, بدأت الشرطة بتحقيق طويل, قاموا باعتقال فليشيا زوجة حين بعد القتل باسبوعين , بالمقابل اعتقلوا حين بعد شهر من القتل, تبين بعد ذلك , أنهم استمروا بسحب الأموال من حساب مريم بعد وفاتها. خلال التحقيق حين حاول تجريم زوجته بكل ما حدث, الشرطة وصفته بأنه إنسان مخادع كثير الكذب, ادعى أن فليشيا سرقت بطاقة الائتمان و ان الخلاف على جرة البيت لم يكن له علاقة به و اتهمها ايضا بالقتل. بعد التحقيق الطويل لم يستطع حين الاستمرار بالكذب فتوقف عن الاجابة عن الاسئلة, اما زوجته فليشيا فقامت باسترجاع حادثة القتل و قامت بالإدلاء بالشهادة ضد زوجها. بالنهاية تم اتهامه بالقتل و اتهام فليشيا بتضليل العدالة و الخداع بواسطة بطاقة الائتمان.
***
מדי 16.5 ימים בממוצע נרצחת אישה בישראל על ידי אחד מהאנשים הקרובים לה ביותר, בן זוג, אח, אבא, בן, דוד. אלה לא רציחות "על רקע רומנטי" או "על כבוד המשפחה" או "טרגדיה אישית". זו תופעה חברתית שנוגעת לכולנו, ואין בה שום דבר רומנטי או מעורר כבוד.
רק בשנה האחרונה נרצחו 19 מאחיותינו; יהודיות וערביות, ילידות הארץ ועולות, צעירות ומבוגרות, רווקות נשואות וגרושות, ילדות, אימהות וסבתות, שכנות, קולגות, חברות שלך – נשים כמוני וכמוך שנרצחו בגלל שמישהו האמין שאסור להן לחלום, לעשות, לחיות איך שהן רוצות. בגלל שמישהו האמין שהן שייכות לו, שיש לו זכות עליהן, על חייהן ועל גופן.
וזו רק נקודת הקצה של האלימות נגד נשים; לפי אומדני המשטרה, כ-200,000 נשים ו-600,000 ילדות וילדים חיות וחיים תחת אלימות במשפחה, בבית, במקום שאמור להיות הכי מוגן ובטוח. כ-12,000 נשים בישראל נמצאות במעגל הזנות, שם הן סופגות אלימות קיצונית במיוחד, הן מצד הסרסורים והן מצד הזנאים, וסובלות לרוב מתחלואה רבה ומהפרעות טראומה. אחת מכל שלוש נשים תחווה תקיפה מינית במהלך חייה. מדי 13 דקות בממוצע פונה אישה או נערה אל אחד ממרכזי הסיוע לנפגעות ונפגעי תקיפה מינית. ב-89% מהמקרים התוקף מוכר למתלוננת.
די! עד כאן!
25 בנובמבר הוא יום המאבק הבינלאומי למניעת אלימות נגד נשים.
ביום הזה נעמוד כולנו יחד לצידן, לצידכן, לצידנו. נקדיש להן את מלוא תשומת הלב שלנו, נזכור אותן ונוקיר אותן. אחיותינו הן. נשמיע יחד את קולן, את קולכן, את קולנו. נדרוש מהרשויות – מהמשטרה, מבתי המשפט, מהתקשורת – מהחברה כולה – לעדכן את הכללים. לדאוג לדבר הבסיסי ביותר: הזכות לחיים, הזכות לביטחון, הזכות להיות היחידות שמקבלות החלטות לגבי עצמנו.
בואו, נשים לזה סוף.
***
ניפגש ביום שישי, יום המאבק הבינלאומי באלימות נגד נשים.
התכנסות בשעה 11:00 בכיכר הבימה בתל אביב. מוזמנות ומוזמנים.
***
في البلاد تقتل امرأة كل 16.5 يوما في المعدل على يد أقرب الناس لها: الزوج، الأخ، الأب، الابن، العم.
هذه الجرائم خالية من أي شرف وحب, بالإضافة أنها مرفوضة ولا تزيد من فخر وشرف العائلة أبدا . هذه ظاهرة اجتماعية تؤثر علينا جميعا،
19 امرأة من أخواتنا قُتلن خلال العام الماضي فقط: سيما جرانوت, ماجدة أبو جابر, رنين رحال, إيلانا كوهن, سميرة إسماعيل, ملكة بينشويلي, هيلي سوبول, في الثلاثين عمرها من بئر السبع, في الثلاثة والخمسين من عمرها موشاف زيّتان, ميريام إلتي, إمرأة بسن السابعة والستون من تل أبيب, نيلي روتبرد, أنيستاسيّا روسنوب, لوبوب خاجنوفا, سلام عبدالله, أمنة ياسين, دعاء أبو شرخ, هويدة شوا,
هدى أبو صراري
يهوديات وعربيات من سكان البلاد, مهاجرات، شابات ونساء، عزباوات, متزوجات ومطلقات, فتيات, أُمهات وجدات. قد يكونوا جاراتك، زميلاتك في العمل, صديقاتك- نساء مثلي ومثلك قتلوا لأن أحدهم قرر بأن لا حق لهن بالحياة, بالحلم وبالحرية. هؤلاء المجرمين يظنون بان المرأة هي غرض يملكونه ويتصرفون به كما شاءوا, وكأن جسد وحياة النساء ملك هؤلاء المجرمين.
وهذا ليس سوى طرف الجليد في العنف ضد النساء: فوفقا لتقديرات الشرطة فأن حوال 200,000 امرأة, 600,000 طفلا وطفلة يعيشون في جحيم العنف المنزلي, ذلك المكان الذي من المفروض أن يكون الأكثر أمانا لهن ولهم. بالإضافة لكل ذلك, فأن 12,000 امرأة تعملن في الدعارة, حيث يتعرضن لأشد العنف هناك, إن كان ذلك من طرف الزبائن أو سماسرة الجنس. غالبا ما تتعرضن هؤلاء النساء لصدمات النفسية صعبة. وهذه بعض من الإحصاءات الصادمة: -واحدة من ثلاث نساء ستتعرض لاعتداء جنسي خلال سنوات حياتها.
-تتوجه امرأة أو شابة إلى مراكز ضحايا الاعتداء الجنسي كل 13 دقيقة في المعدل الجنسي. في 89٪ من حالات التحرش والاعتداء الجنسي المجرم معروف لضحية, بشكل عام يكون هو من أفراد الأسرة: زوج، صديق، جار، مزود خدمة، زميل،مدرس أو رجل دين…ألخ.
كفى!
يصادف الخامس والعشرين من تشرين الثاني اليوم العالمي للقضاء على العنف ضد المرأة.
في مثل هذا اليوم, سنقف جميعا إلى جانبهن، إلى جانبكن, إلى جانبنا: سنكرس لهن كامل اهتمامنا وجهودنا, سنتذكرهن ونكرمهن: فهن أخواتنا.
سوف نُسمع أصواتهن، أصواتكُن، أصواتنا جميعا. سنُطالب من السلطات – الشرطة, المحاكم ووسائل الإعلام – كل المجتمع – تعديل القوانين. بأن يقدروا ويقدسوا الحقوق الأساسية في هذه الحياة: الحق في الحياة، الحق في الأمان، الحق باتخاذ القرارات بشأن أنفسنا وحياتنا بحرية واستقلالية.انضموا لنا لنضع حدا لهذه الظاهرة.
***
لقاء يوم الجمعة، هو يوم الكفاح الدولي ضد العنف ضد المرأة.
التجمع في تمام الساعة 11:00 صباحا في تل أبيب ساحة هابيما. مدعوون
***
- תודה לסול אנטרו על כתיבת הטקסט